|
แขนของฉัน . . . ไม่ได้มีไว้จูงหมาเดินเล่น
แต่มัน สามารถใช้ประคองเพื่อนเมื่อเพื่อนจะล้ม แต่ถ้าเพื่อนล้มลงไปแล้ว . . . ฉันก็ยังมีมืออีก 1
คู่ไว้ช่วยฉุดเพื่อนขึ้นมา
|
|
ปากของฉัน . . .
ไม่ได้มีไว้เพื่อกินและพูดพล่ามทั้งวันหรอกนะ
แต่มีไว้พูดให้กำลังใจเพื่อนด้วยเมื่อถึงเวลาจำเป็น
|
|
ตาของฉัน . . .
มีไว้เพียงเพื่อกระพริบขึ้นลงเสียเมื่อไหร่
ฉันเอาไว้ใช้มัน
มองสิ่งดีๆในตัวเพื่อนด้วยต่างหาก
|
|
ฟันของฉัน . . . ก็ไม่ได้มีไว้กัดใครๆเขา
แต่มีไว้เพื่อจะใช้มันประดับเหงือก
ทุกครั้งฉันยิ้มให้เพื่อน
|
|
หูของฉัน . . .
ก็ไม่ได้มีไว้เพื่อเจาะรูแขวนเครื่องประดับ
แต่มันใช้ฟังเพื่อน
เมื่อเพื่อนต้องการระบายอะไรออกมาให้ฉันฟัง
|
|
เท้าของฉัน . . . ไม่ได้มีไว้สะสมกลิ่น... โอเค
ถึงแม้มันอาจจะมีบ้าง
แต่ฉันจะใช้เท้า เพื่อเดินอยู่ข้างๆเพื่อนนี่แหละ
จะไม่ไปไหนไกล
|
|
สมองของฉัน . . .
อาจไม่ค่อยมีประโยชน์เวลาสอบนักก็จริง
แต่มันจะทำงานหนัก
เมื่อเพื่อนต้องการความช่วยเหลือ
|
|
ส่วนพวกตับ ไต ไส้ กระเพาะ ม้าม เซี่ยงจี๊ ของฉัน . .
.
มันมีไว้ทำหน้าที่ของมันน่ะ แต่ถ้าเพื่อนต้องการอย่างรีบด่วน ฉันยินดีสละให้
(อย่างละครึ่งเท่านั้นนะ!!)
|
|
และหัวใจของฉัน . . .
ก็ไม่ได้มีไว้สูบฉีดเลือดเพียงอย่างเดียว
แต่มันทำหน้าที่เก็บเพื่อนไว้ข้างในได้ด้วย. .
.
|
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น