"ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราจะยังคิดถึงความทรงจำเก่าๆ บ้าง
หากเพียงเพื่อจะได้ยิ้มกับตัวเองสักครั้ง"
จงกล้าพอที่จะเก็บเรื่องบางเรื่อง และคนบางไว้ให้เป็นความทรงจำ
ความทรงจำทำอะไรเราไม่ได้หรอกนอกจากจะมีไว้ให้เราคิดถึง
ความทรงจำไม่ใช่สิ่งน่ากลัว
ต่อให้เป็นความทรงจำที่เลวร้ายสักแค่ไหนในชีวิต
เพราะความทรงจำไม่มีอาวุธ.. ไม่มีอิทธิพล หรืออานุภาพใดๆ มากไปกว่าพลังแห่งสติของคน ที่จะกำหนดว่า เราจะระลึกถึงความทรงจำ เรื่องนั้น...เรื่องนี้, แค่นั้น ...แค่นี้
เพื่อเอามาเตือนสติในการทำอะไรบางอย่าง
อย่างน้อยก็พอเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตบ้าง
หรืออาจจะแค่ต้องการยิ้มให้กับวันคืนเก่าๆ สักครั้ง ..ก็เท่านั้น
เหมือนกับที่ใครบางคนได้เดินออกไปจากชีวิตเราไป
อย่างน้อย ครั้งหนึ่งเขาก็ยังเคยอยู่ และเคยใช้วันเวลาดีๆ ไปด้วยกัน
เราก็เลือกที่จะคิดถึงความทรงจำในช่วงเวลาที่มีความสุขได้
ในวันที่เราเดินอยู่บนทางเท้าที่มีฝนกระหน่ำลงมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
ตอนนั้นอาจจะทำให้เราเหน็บหนาว และวุ่นวายหาที่หลบฝน
พอเวลาผ่านไป เราก็ไม่จำเป็นต้องไปคิดเลยว่า วันนั้นเราเปียกปอนจนไปทำงานไม่ได้ และเป็นไข้ ต้องกลับไปนอนซมที่บ้านอีกหลายวัน
เราสามารถเลือกที่จะจดจำเรื่องต่างๆ ในแง่ดี
อาจจะเป็นความน่ารักที่ชุลมุนของผู้คนที่เบียดกันในศาลาข้างทาง
รอยยิ้มของเด็กตัวเล็กๆ ที่เราขยับที่ให้ หรือได้ช่วยป้าแก่ๆ คนหนึ่งถือของ
เราเลือกที่จะจำ เลือกที่จะระลึกถึงได้
ทุกวันนี้ โลกกำลังขาดแคลนรอยยิ้ม
ความสุขแม้สักเล็กน้อยก็หายาก
ไม่เป็นไรหรอก ถ้าเราจะคิดถึงความทรงจำเก่าๆ บ้าง
หากเพียงเพื่อจะได้ยิ้มกับตัวเองสักครั้ง
--
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น